Sprawozdanie dotyczące realizacji w Rzeczpospolitej Polskiej Konwencji o Prawach Dziecka w latach 1993-1998WSTĘP
Dnia 20 listopada 1989 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych uchwaliło Konwencję o Prawach Dziecka. Polska była inicjatorem Konwencji i przystąpiła do niej jako jedno z pierwszych państw; ratyfikowała ją 7 lipca 1991 r.
Konwencję nazywa się światową konstytucją praw dziecka, która ustanawia status dziecka oparty na następujących założeniach:
- dziecko jest samodzielnym podmiotem; ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej,
- dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności,
- rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka,
- państwo ma wspierać rodzinę a nie wyręczać ją w jej funkcjach.
Tworząc Konwencję o Prawach Dziecka Państwa - Strony kierowały się:- zasadą dobra dziecka, oznaczającą, iż wszystkie działania podejmowane są w najlepiej pojętym interesie dziecka,
- zasadą równości - wszystkie dzieci bez względu na kolor skóry, płeć, narodowość, mają być równe wobec prawa,
- zasadą bezwzględnego poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców za rozwój i wychowanie dziecka,
- zasadą pomocy państwa w zabezpieczaniu odpowiednich warunków socjalnych i zdrowotnych rodziny.
Postanowienia Konwencji odnoszą się do dziecka zarówno przed jak i po urodzeniu (Preambuła Konwencji o Prawach Dziecka). Polski system prawny, zgodnie z zapisaną w Konwencji zasadą równości, nie różnicuje uprawnień w zależności od wieku i obejmuje ochroną życie dzieci od chwili poczęcia do uzyskania przez niego pełnoletności. Konwencja przyznaje szczególne prawa do ochrony dzieciom upośledzonym i niepełnosprawnym oraz pozbawionym środowiska rodzinnego. Podkreśla prawa wszelkich mniejszości do zachowania własnej kultury, religii i języka.
Przedkładane sprawozdanie jest realizacją 44 artykułu Konwencji o Prawach Dziecka, w którym czytamy: "Państwa - Strony zobowiązują się do przedkładania Komitetowi za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych sprawozdań odnośnie do środków stosowanych przez nie do realizacji praw zawartych w konwencji oraz postępów w korzystaniu z tych praw".
Sprawozdanie obejmuje lata 1993 - 98 i zostało opracowane na podstawie wytycznych Biura Narodów Zjednoczonych w Genewie (druki: CRS/C15 oraz HRJ/1991/1).
|