Raport o sytuacji polskich rodzin

4.5.3. Dzieci zdolne

Dzieci zdolne należy otaczać szczególną opieką od najmłodszych lat dla podtrzymania ich aktywności poznawczej, rozbudzania zainteresowań i postawy twórczej, wykorzystania ich predyspozycji. Ważnym elementem tej opieki jest odkrywanie oraz rozwijanie zdolności i talentów.
Odpowiedzialność za realizację tego zadania spoczywa głównie na nauczycielach. W nauczaniu szkolnym nie wystarczy bowiem przekazywać i odtwarzać wiedzę; konieczne staje się rozwijanie potencjału, tkwiącego w szczególnie uzdolnionych uczniach, rozwijanie ich kreatywności i umiejętności szukania nietypowych rozwiązań. Wiąże się to z rozwijaniem inwencji twórczej, pomysłowości, wyobraźni, samodzielności oraz skłonności do stałego pogłębiania wiedzy i samodoskonalenia.
Takie potrzeby wymagają stosowania odpowiednich rozwiązań: specjalnego doboru treści i sposobów realizacji programów, doboru nauczycieli oraz współpracy ze środowiskiem rodzinnym. Jednak twórczy nauczyciele stanowią mniej niż 10% ogółu (według badań J. Jung-Miklaszewskiej). 14
Podnoszenie poziomu aktywności w tworzeniu warunków dla zdolnych uczniów podejmują niektóre kuratoria i Wojewódzkie Ośrodki Metodyczne. Powstają programy autorskie. Wsparciem dla szkół w tym zakresie są także poradnie psychologiczno-pedagogiczne oraz poradnie specjalistyczne (konsultacje, porady, prelekcje, pogadanki, warsztaty, seminaria itp.).

4.5.4. Nieprzystosowanie społeczne

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej przeprowadziło w roku 1997 badania dotyczące nieprzystosowania społecznego uczniów. Około 6,46% uczniów przejawia różne formy nieprzystosowania społecznego; 2,64% przejawia zachowania agresywne, 11,19% ucieka z domu i długotrwale wagaruje, 0,61% kradnie, 0,59% dopuszcza się wandalizmu, 0,53% spożywa alkohol. Wskaźniki te wyższe są w mieście (6,66%) niż na wsi (4,96%). W latach osiemdziesiątych wskaźnik nieprzystosowania nie przekraczał 2% uczniów.
Wskaźnik zachowań agresywno-przemocowych w poszczególnych województwach waha się od 1,9% do 7,45% uczniów. W placówkach opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych jest on znacznie wyższy i dotyczy 35,6% wychowanków.

Szczególnej opieki i terapii wymagają zarówno ofiary, jak i sprawcy różnego typu czynów przestępczych. Statystyki Biura Prewencji Komendy Głównej Policji wskazują na znaczący wzrost liczby dzieci poniżej osiemnastego roku życia - ofiar przestępstw. W roku 1995 było to 6951 dzieci, w roku 1996 - 9417, a w roku 1997 aż 11151 dzieci. Liczba ofiar śmiertelnych wzrosła ponad dwukrotnie (z liczby 34 do 79). W tablicy 4.11 zestawiono liczby dzieci, które stały się ofiarami przemocy.

TABLICA 4.11. Dzieci ofiarami przemocy

Rodzaj krzywdy199519961997
czyny lubieżne (osoby poniżej 15 lat)127715061885
zgwałcenia244388503
kalectwo lub ciężkie uszkodzenie ciała246360
inne uszkodzenia ciała66910581141
znęcanie się227518576
razem244135334165
inne451058846986
OGÓŁEM6951941711151




PRZYPISY

14 Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN, op. cit.





Dokumenty

© Departament Spraw Rodziny